منظر پریده رنگ تپه ها | کازوئو ایشی گورو

« منظر پریده رنگ تپه ها » اولین رمان ایشی گوروست که تحسین­ های بسیاری را نصیب او کرده ­است. رمان با درون­مایه­ ای از اشتباهات ویرانگر انسانی، به گذشته­ ی رازآلود و تاریک «اتسوکو» سفر می­کند؛ زنی که خاطرات دوره­ی کوتاهی از زندگی خود را در ژاپن پس از جنگ جهانی دوم بازگو می­کند و در این میان مدام به وضعیت زندگی خود در زمان حال نیز گریز می­زند. گذشته و حال برای اتسوکو با رشته­ های نازک و زخم­آلود و مبهمی متصل می­شوند، که سرمنشا آن­ها به واقعه­ ی هولناک و تلخ خودکشی دختر بزرگ او، «کیکو»، بازمی­گردد.

گذشته در روایت اتسوکو نقشی اساسی و تاثیرگذار دارد، گذشته­ای که به تمامی از یک فروپاشی عظیم در شهرها و سکونت­گاه­ ها در کنار ساختار خانواده­ ها و عمق درون آدم­هایش حکایت دارد. نسل جنگ­­ دیده­ ی ژاپن از درون تکان خورده و دچار سردرگمی و سرگشتگی غریبی شده. گرچه ضرب اهنگ زندگی دیگر آن تندی و شتاب و خشونت ایام جنگ را ندارد، اما خرابی­ ها و لطمات حاصل از بمباران اتمی در «ناگازاکی»، شهر محل سکونت اتسوکو و همسرش، بیش از آن است که به چشم نیاید.

در این میان زنان و کودکان بیشترین آسیب­ها را از پیامدهای جنگ دیده­اند. شاهد آن روایت اتسوکو از زنان رها شده و تنها، کودکانی که صحنه های مخوفی را به چشم دیده­اند و زنانی که فرزندان محبوبشان را از دست داده­اند و اخبار ضد و نقیض کشته شدن مرموز کودکان در شهر است. اما آنچه داستان را پیچیده ­تر و درهم آمیخته­ تر می­کند رابطه­ ی اتسوکو با زنی همسن و سال خود و دختر کوچکش است. اتسوکو در مقام یک قاضی تمام­ عیار ساچیکو را قضاوت می­کند و او را زنی بی­ مسئولیت می­داند که در تربیت دخترش کوتاهی کرده و او را در شرایطی نابه­ هنجار و آسیب­ پذیر قرار داده.

 اما داستان ساچیکو و اتسوکو و فرزندانشان لایه­ ی تاریک­تری هم دارد؛ زندگی این دو به طرزی مبهم و پیچیده در هم تنیده شده­ است. اتسوکو می­تواند همان آینده ای­ باشد که ساچیکو خوابش را می­دید. انگار اتسوکو دچار چنان عذاب وجدان مهیبی­ست که با دست گذاشتن بر سرنوشت تیره و تار زنی دیگر، می­خواهد پرده از کوتاهی ­ها و بی­فکری­ های خودش بر­دارد. در تمام طول داستان انگار او دارد از پنجره بیرون را تماشا می­کند و آن بیرون هوا گرگ و میش است و چیزها را نمی­توان به سادگی و وضوح تشخیص داد. منظر پریده رنگ گذشته اما، همیشه از این پنجره جلوی چشمان او خواهد ماند.

رمان منظر پریده رنگ تپه ها را امیر مجد به فارسی ترجمه کرده و انتشارات نیلا نیز آن را به چاپ رسانده­است. کتاب ترجمه­ ی روان و قابل قبولی دارد و به خوبی با مخاطب ارتباط برقرار می­کند. از ایشی گورو، که برنده­ ی جایزه­ی نوبل ادبی بوده، رمان­ های هنرمندی از جهان شناور، بازمانده­ی روز، غول مدفون و مجموعه داستان شبانه­ ها نیز به فارسی ترجمه شده که همگی در بین مخاطبان ایرانی با استقبال مواجه شده­ اند.

بیشتر بخوانید:

• مرز میان ادبیات عامه پسند و ادبیات جدی
• بررسی کتاب وقتی نیچه گریست